Yoga op De Hoogte

De geestelijk verzorgers van Samen voor Zin zetten regelmatig ademhalingsoefeningen, yoga en mindfulness in om cliënten weer terug bij zichzelf en hun eigen lichaam te brengen. Om in allerlei gebeurtenissen die ze meemaken steeds weer terug te komen bij de vraag ‘Wat heb ik nu nodig?’. Ook als iemand zich wil richten op een bepaalde gedachte of kijk ergens op. Dan zijn zulke oefeningen fijn om om te gaan met gedachten en geluiden die je daar van af zouden kunnen brengen. We worden dan ook blij als we medewerkers, woongroepen of dagbestedingen tegenkomen die dit soort oefeningen ook in hun programma hebben opgenomen.

Zo mocht ik namens Samen voor Zin afgelopen vrijdag 21 oktober op bezoek komen bij De Hoogte in Goes. Een woonvoorziening en dagbesteding van Gors. De bezoekers van de dagbesteding van De Hoogte hebben een vast dag- en weekprogramma. Met leeractiviteiten, creatieve activiteiten, boodschappen doen, enz. Elke keer rondom een bepaald thema. Stipt op vrijdagochtend staat er yoga op het programma. Begeleidster Astrid de Brie begon vanuit het thema bewegen ooit met 5 minuten yoga op de mat. En kon dit stapje voor stapje uitbouwen naar heuse yogasessies van meer dan een uur. Voor de cliënten is de yoga inmiddels niet meer weg te denken.

Iets voor half 10 ’s ochtends kom ik het gebouw binnen, waar de koffie al klaar staat. De deelnemers komen één voor één ook naar de koffieruimte toe, schenken hun koffie in, eten een plak koek en uiteraard… stellen vragen over wie ik ben, waar ik woon en ook welke auto ik heb. Voorzichtig wennen ze wat aan mijn aanwezigheid in hun vaste dagprogramma. Trots vertelt een cliënt dat zij eigenlijk de hulpjuf van de yoga is. Een andere deelnemer heeft de trotse vaste taak op zich genomen om de crearuimte om te bouwen tot yogastudio, door het verrijden van wat tafels en het klaarleggen van de yogamatjes. Bij weer een andere deelnemer worden er extra kussens en een stoel om aan vast te houden klaargelegd. En zo wordt eigenlijk al bij de voorbereidingen van de yogales ieders eigenheid erkend en gevierd.

Ook tijdens de yogales herhaald Astrid regelmatig: “Luister naar jouw lichaam. Ieder lichaam is anders. En elke dag is anders.” Acceptatie over wat iemands lichaam vandaag kan en waar diegene zich vandaag fijn bij voelt.

Er wordt rustige muziek opgezet. Bij elk yogamatje ligt een kussen in de vorm van een hond, een poes, een wolk of iets anders liefs. Ieder krijgt zijn favoriete kussen. Bij sommige oefeningen kunnen ze daar hun hoofd op leggen, of juist onder hun benen neerleggen. Astrid begint de les met het geluid van een klankschaal. Daarop volgen yogaoefeningen die wij na doen. Daarna mag iedere deelnemer een keer met de yoga-dobbelsteen gooien of zelf een vlak daarop uitkiezen. Op elk vlak van de dobbelsteen staat een tekening van een houding, zoals de kat, de giraffe, de boom, enz. Het gekozen plaatje wordt benoemd en Astrid begeleidt ons rustig stapje voor stapje naar die houding toe.

Ik kies er voor om de dobbelsteen te gooien en maar te zien wat die aangeeft. Het is de kaars. Ik zeg: “Oeps, misschien wel een heel lastige!” Maar Astrid weet iedereen rustig naar de oefening toe te brengen. Uiteindelijk liggen we allemaal op onze matjes op onze rug, met de benen ver uitgestrekt kaarsrecht naar boven toe. Ik ben verrast door de ‘hulpjuf’, die zelfs nog een stap verder gaat bij deze oefening door daarna haar benen over haar hoofd heen verder naar achteren te zwiepen en blij te roepen: “Ik ben een bolletje! Kijk!” En een andere bewoner krijgt wat extra hulp van Astrid.

Soms staan we wiebelend op één been onze balans te zoeken. Net zoals in het leven het ook vaak een zoeken is naar hoe het voor jou werkt. Een beetje meer naar links of toch een beetje meer naar rechts. En geen probleem als je evenwichtsproblemen hebt, want ook door het rustig accepteren van een beetje hulp van het vasthouden van een stoel, kom je ook tot een punt dat het voor jou werkt en goed voelt.

Op het einde van de sessie komt Astrid onder meditatieve muziek iedereen heel liefdevol instoppen met een zachte deken. Sommigen willen wel twee dekens, om Astrid ook hun voeten extra warm in te laten pakken. Juist de voeten worden door Astrid even een aantal tellen geruststellend vastgehouden. Zonder dat er woorden worden gesproken, lijk ik daarbij te horen: “Je mag er zijn. Je bent hier al gewild. Je bent veilig. Je mag op dit moment jezelf gunnen om even helemaal te ontspannen.”

Over Astrid

Astrid de Brie is werkzaam bij Gors als begeleider. Door wat Astrid zelf had ervaren wat yoga voor haar heeft kunnen betekenen, is ze in haar vrije tijd begonnen aan de opleiding tot yogadocent. Vorig jaar heeft ze haar diploma tot integrale docent yoga behaald, waardoor ze nu officieel les mag geven. Om nog meer de verdieping in te gaan is zij inmiddels ook gestart met een opleiding seniorenyoga (stoelyoga). Ze hoopt deze in december af te ronden.